لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

چگونگی تامین مالی از مسائلی است که معمولاً هر شرکت با آن مواجه می باشد. دسترسی به منابع کم هزینه و با ریسک پایین از اهداف حائز اهمیت مدیران است. یکی از شیوه های متداول تامین مالی، اجاره های عملیاتی می باشد که با وجود خارج از ترازنامه بودن و تأثیر بر دارایى هاى جارى و ثابت، صرفاً در یادداشت های همراه صورت های مالی افشا می شود. در این پژوهش تلاش شده است تا نقش تامین مالی خارج از ترازنامه از طریق اجاره بر ساختار سرمایه و درماندگی مالی شرکت ها بررسی شود. برای این منظور نمونه ای متشکل از 75 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385 لغایت1393 انتخاب شده است. در این پژوهش دو فرضیه تدوین شده است. در فرضیه اول رابطه بین تامین مالی خارج از ترازنامه و نسبت بدهی های شرکت ها بررسی شد. نتایج بدست آمده از وجود رابطه معنی دار بین تامین مالی خارج از ترازنامه و نسبت بدهی های شرکت ها حکایت دارد. در فرضیه دوم رابطه بین تامین مالی خارج از ترازنامه و درماندگی مالی شرکت ها مورد آزمون قرار گرفت. بررسی ها وجود رابطه معنی دار بین تامین مالی خارج از ترازنامه و درماندگی مالی شرکت ها را تایید نمود.

در تحقیق حاضر تاثیر تامین مالی خارج از ترازنامه بر ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد مطالعه قرار گرفته و بیان می شود که این شیوه تامین مالی معمولا زمانی استفاده می گردد که شرکتها می خواهند ضمن تحصیل دارایی، آن دارایی و بدهی مربوط به آن را در ترازنامه نشان ندهند که در نتیجه این شیوه تامین مالی، ساختار سرمایه شرکت را متحول و نهایتا منحنی ریسک را تغییر می دهد .سپس ابزارهای تامین مالی خارج از ترازنامه را معرفی و مزایای و معایب هر یک را تشریح و بیان خواهیم کرد که در بورس اوراق بهادار تهران چرا فقط می توان از ابزار اجاره عملیاتی برای هدف مذکور استفاده نمودتحقیق حاضر از نوع توصیفی بوده و اطلاعات مورد نیاز برای انجام آن از طریق سند کاوی در متن گزارشات مالی، جمع آوری شده است. در راستای انجام این تحقیق اطلاعات مربوط به شرکت هایی از بورس اوراق بهادار تهران مورد مطالعه قرار گرفته است که طی سالهای 1380 تا 1385 از فعالیت تامین مالی خارج از ترازنامه (هزینه اجاره) استفاده کردند. تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده و آزمون فرضیه های تحقیق نشان می دهد که علی رغم تاکید تئوری های مطرح در این باره، تامین مالی خارج از ترازنامه موجب ارزش افزایی برای شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران نمی شود .

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر اقلام خارج ترازنامه بر ریسک، اهرم مالی، نقدینگی و سودآوری بانک ها است. برای این منظور نمونه ای متشکل از 10 بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1388 تا 1394 موردبررسی قرار گرفت. جهت آزمون رابطه ی بین اقلام خارج ترازنامه با ریسک، اهرم مالی، نقدینگی و سودآوری بانک های تجاری از رگرسیون داده های ترکیبی استفاده گردید. نتایج حاصله نشان می دهد که اقلام خارج ترازنامه بیش از آن که بر ریسک و نقدینگی اثر گذار باشد بر سودآوری و اهرم مالی مؤثر است. افزایش اعتبارات اسنادی برخلاف ضمانت نامه ها، بدون تأثیر بر سایر جنبه های عملکرد بانک ها سودآوری بانک را کاهش می دهد. این در حالی است که وجوه اداره شده علیرغم افزایش سودآوری، با افزایش اهرم مالی می تواند ریسک اعتباری بانک را افزایش دهد و این مؤسسه ها را در ایفای تعهدات خود دچار مشکل کند.

حسابداری خارج از ترازنامه یکی از مهم ترین چالش های حرفه حسابداری کنونی به شمار می رود. مدیران بنا به دلایلی از قبیل افزایش جریان های نقدی، بهبود نسبت های مالی اهرمی، کاهش هزینه های استقراض و مدیریت مالیات درگیر فعالیت های حسابداری خارج از ترازنامه می شوند. روش های حسابداری خارج از ترازنامه به چهار گروه کلی روش ارزش ویژه، حسابداری اجاره ها، حسابداری مزایای بازنشستگی و واحدهای تجاری با اهداف خاص تقسیم می شود و برای تأمین مالی خارج از ترازنامه نیز ابزارهایی مانند اجاره های عملیاتی، فروش حساب های دریافتنی، تأمین مالی پروژه های خاص، برون سپاری و تبدیل دارایی ها به اوراق بهادار استفاده می شود. حسابداری خارج از ترازنامه پیامدهای زیان باری همچون کاهش مطلوبیت گزارشگری مالی، کاهش صلاحیت حرفه حسابداری، تضعیف بازار سرمایه و وقوع بحران های مالی را به دنبال دارد. برای مقابله با این پیامدها، بازنگری و بسط تعاریف دارایی ها و بدهی ها، توجه به رجحان محتوا بر شکل استانداردها و فعالیت های تجاری، افزایش دامنه تلفیق صورت های مالی و توسعه دامنه افشای اطلاعات پیشنهاد شده است.

یکی از مهم ترین مسائلی که معمولا شرکت ها به منظور حداکثر کردن ثروت سهامداران در راستای اجرای برنامه های استراتژیک شرکت با آن مواجه می باشند، تأمین مالی است. در پژوهش حاضر تاثیر اجاره های عملیاتی، به عنوان مهم ترین و پرکاربردترین ابزار تأمین مالی خارج از ترازنامه بر ارزش افزوده اقتصادی و پایداری سود به عنوان معیارهای ارزیابی عملکرد واحد اقتصادی طی سال های 1388 الی 1394 مورد ارزیابی قرار گرفت. مجموعاً تعداد 70 شرکت، بعبارتی490 مشاهده(سال-شرکت) به عنوان نمونه انتخاب و آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از روش آزمون های تفاوت میانگین دو جامعه مستقل و رگرسیون چند متغیره با نوع داده های پولد انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که تأمین مالی خارج از ترازنامه از طریق اجاره های عملیاتی بر ارزش افزوده اقتصادی شرکت ها بی تأثیر بوده ولی بر پایداری سود تأثیر مستقیم دارد. بدین معنی که هر اندازه در یک شرکت استفاده از اجاره های عملیاتی افزایش می یابد پایداری سود شرکت افزایش یافته و سود از کیفیت و استمرار پذیری بیشتری برخوردار است.

هدف مقاله حاضر بررسی تاثیر توسعه مالی بر کانال ترازنامه انتقال سیاست پولی می باشد؛ برای این منظور ابتدا با استفاده از داده های مربوط به 50 شرکت غیرمالی عضو بورس اوراق بهادار تهران، از سال 1386 تا 1397 وجود کانال ترازنامه در ایران از طریق آزمون اثر موقعیت مالی و ترازنامه ای شرکت ها بر روی سرمایه گذاری مورد بررسی قرار می گیرد، بنابراین با استفاده از روش گشتاور تعمیم یافته یک تابع سرمایه گذاری با وجود محدودیت مالی برآورد می شود. نتایج حاصل از تخمین مدل وجود کانال ترازنامه انتقال سیاست پولی در ایران را تایید می کند. در این مقاله همچنین اثر توسعه مالی بر کانال ترازنامه انتقال سیاست پولی از طریق آزمون اثر متقابل توسعه مالی و موقعیت ترازنامه ای بر سرمایه گذاری مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج برآورد مدل نشان می دهد که توسعه مالی از طریق کاهش محدودیت مالی سبب افزایش سرمایه گذاری شرکت ها می شود، که این موضوع به معنی تضعیف کانال ترازنامه انتقال سیاست پولی است. همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد که توسعه مالی، سرمایه گذاری در شرکت های کوچک که با محدودیت مالی بیشتری روبرو هستند را در مقایسه با شرکت های بزرگتر به میزان بیشتری تحت تاثیر قرار می دهد.